ஏரிக்கரையின் மேலே
Mar 19th, 2004 by இரா. செல்வராசு
ஒரு படங் கூடப் போடலேன்னா எப்புடின்னு குரல் கேட்டுதுங்க்ளா, சரி இன்னிக்கு ஒரு படம் போட்டுர வேண்டீது தான்னு நெனச்சேன்.
எங்க ஊருல இன்னும் குளுரடிக்குதுங்க. ரெண்டு நாளக்கி முன்னால பனிக்கொட்டல் ஒரு ஆறேலு இன்ச்சு இருக்குமுங்க. (“ழ” எல்லாம் கொங்கு நாட்டில கொஞ்சம் தகராறுங்க – நாங்க பலந்தான் சாப்பிடுவோம். வால எலயுல தயிர் சாதம் சாப்பிட்டா ஒரு கூடுதல் சுவை வந்துருமுங்க!) மார்ச்சு பாதியாச்சு இன்னும் இப்படிக் கொட்டுது பனி! சீக்கிரமா வருமா வெய்யக்காலமுன்னு காத்துக்கிட்டு இருக்கோம்.
போன வருசம் வசந்த காலத்தில எங்கூரு ஏரிக்கரைக்கு ஒருநா போயிருந்தோ(ம்). அப்போ எம்பொண்ணுங்க மண்ணுல தண்ணி ஊத்தி கல்லு பொருக்கி ஊடு கட்டி என்னமோல்லாம் வெளயாடிச் சந்தோசமா இருந்தாங்க. அதுக சந்தோசமா இருக்கறதப் பாக்குறதுக்கு நமக்கும் சந்தோசந்தேன். அடிக்கடி இப்படி எதாச்சும் பண்ணினா நல்லாருக்குமுன்னு இன்னிக்குத் தான் எங்க ஊட்டுக்காரியும் நானும் பேசிக்கிட்டிருந்தோம்.
சும்மா ஓடிக்கிட்டு மேனேஜர் பன்ற அரசியலுக்கு நடுவ மாட்டிக்கிட்டு ராத்திரி ஏலு மணிக்கு ஊட்டுக்கு வந்துகிட்டு, அதிகமா நண்பர்கள் யாரயும் பாக்க முடியாம பேச முடியாம வாழ்க்க கொஞ்சம் பழய வண்டி மாதிரி ஓடிக்கிட்டு இருக்கறப்போ இப்படி ஒருநா போயி ஏரிக்கரையில மண்ணுல கல்லுல வெளயாடினா நல்லாத்தான் இருக்கும். மொத்தமா நம்ம ஊருக்குக் குடி போயிரலாமான்னும் தோணுது சில சமயம் அந்த மனசு தவிக்கிற வேலையிலே…